Dinsdag 7 februari

Vandaag kregen we een nieuwe kans om ons te verdiepen in de manier van lesgeven in de school. We moesten het echter zonder Emmely stellen, daar ze deze nacht ziek geworden is.We kregen ook de kans om onze eigen klas en de leerkracht beter leren kennen. Gisteren was ons opgevallen dat de lesuren hier opmerkelijk langer kunnen duren dan in België, namelijk 70 minuten. Gambia zou Gambia echter niet zijn als het omgekeerde ook niet zou voorkomen. Lesjes van 40 minuten zijn hier ook gebruikelijk. We keken raar op toen de klusjesmannen, Ansu en Pap, de klas binnenkwamen om zo maar eventjes een houten lat aan de muur te bevestigen. De les lag niet minder dan een half uur stil want door het boren was lesgeven onmogelijk. In België zou dit uit den boze zijn tijdens de schooluren. Hier is dit gebruikelijk. Dan zwijgen we nog maar van de manier waarop dit allemaal gebeurde. Niets werd opgemeten en de latten werden gewoon op de aanwezige kaarten, posters,... bevestigd. Over het algemeen zijn we aangenaam verrast over het reilen en zijlen binnen de Swallow. Naar de avond toe viel er een tweede zieke, ook Marlies kreeg last van haar maag.

Woensdag 8 februari

Vandaag een observatiedag zoals de dagen voordien. Het observatieteam moest draaien op halve werkkracht aangezien we Emmely en Kimberly ziek moesten achterlaten. We waren zeer tevreden dat we in elke klas een kijkje mochten nemen. Ook in het zusterschooltje Nyodema zijn we een kijkje gaan nemen. Het verbaasde ons dat de peuters en kleuters hier al aan een bank of tafel zitten. In het België is het ondenkbaar dat kinderen van deze leeftijd al letters leren. Naar de middag haakte ook Miet wegens ziekte af. Zo liep de derde observatiedag ten einde. Pat en Christophe hadden afgesproken om de halve finales van de Africa Cup te bekijken in Sene Gambia. De meisjes verheugden zich op een girlsnight! Helaas verliep deze net iets anders dan vooraf gehoopt. Gelukkig waren er genoeg toiletten voor handen, als je begrijpt wat we bedoelen. ;) De sfeer was desondanks opperbest. Met Gambiaans geklap hielden we de moed erin en bleven we lachen. ‘A big clap... another one... and a bigger one!' Op dit moment waren we maar al te blij dat er geen elektriciteit was.

Donderdag 9 februari

Observatiedag nummer vier startte met een valse noot, met alweer een zieke. Emmely en Kimberly voelden zich wel beter, maar deze keer moest Miet helaas ziek in bed blijven. We leerden opnieuw heel wat bij over het reilen en zeilen in de Swallow. We hadden afgesproken om ons vandaag elk afzonderlijk toe te spitsen op de klas waarin we zelf les zullen geven. Kimberly en Marlies observeerden in the yellow class (eerste leerjaar), Christophe observeerde in the green class upstairs (tweede leerjaar) en Miet ging samen met Emmely een kijkje nemen in the orange class (vijfde en zesde leerjaar) . Zo kregen we een beter zicht op de manier van lesgeven, de gebruiken in de klas, de leerlingen en nog zoveel meer. Na de middag stond, zoals elke donderdag, opnieuw een meeting met de volledige staf op het programma. Enkele leerkrachten van The Swallow hadden een les voorbereid die ze aan de rest van het team zouden voorstellen. Deze meeting stond dus in het teken van microteaching, met als doel het eigen lesgeven te verbeteren dankzij de kritische opmerkingen van de collega's. We waren met z'n allen verwonderd dat dit hier eigenlijk gedaan werd, we waren dan ook aangenaam verrast. Zoals meestal werd er voor het eten wat gerust op het dakterras. Na het eten besloten enkele studenten, samen met Pat en Kristien, om naar een culturele avond te vertrekken. Op het programma stond vooral Jazz. Op deze muzikale manier werd opnieuw een leerrijke dag afgerond.

Vrijdag 10 februari

Laatste observatiedag vandaag, voor iedereen dus de laatste kans om de dingen waarop we nog geen zicht hadden toch duidelijk te laten worden. Iedereen zorgde er ook voor dat hij of zij wist wat de lesonderwerpen waren voor de komende week, zodat het weekend gebruikt kon worden om lessen en materiaal te maken. Vandaag zijn we ook voor de eerste keer getuige geweest van de klasawards. Op deze uitreiking worden wekelijks enkele leerlingen in de spotlight gezet per klas. Dit kan om verschillende redenen zijn, waaronder goed gedrag, goede resultaten, een speciaal en uitzonderlijk talent,... Na de uitreiking is het tijd voor een activiteit die met de ganse school uitgevoerd wordt. Vandaag was dit een verstopspel. Voordat iedereen naar huis mag vertrekken wordt er natuurlijk eerst nog het Swallowlied gezongen. Een gezellig en grappig gebeuren. Omdat er op vrijdag geen eten voorzien is op school besloten enkele studenten om onmiddellijk naar het strand te vertrekken en daar iets kleins te eten. De andere studenten besloten om thuis tapalapa te eten met een lekker eitje. Tijdens het eten kregen we te horen van Kristien dat er omstreeks 16u een ceremonie zou plaats vinden in school, waarbij een Imam een gebedsdienst zou leiden om de school van het kwade te behoeden. Marlies, Christophe en enkele studenten van Artevelde besloten om deze uitzonderlijke ceremonie bij te wonen. Het was een unieke ervaring om als niet-moslim zo'n dergelijke ceremonie te mogen bijwonen. 's Avonds werd er rustig nog wat gebabbeld onder alle studenten op het dakterras.

Zaterdag 11 februari

Deze morgen stond er een vergadering op het programma in het teken van 'The fat cat reading system'. In deze vergadering werd een werkplan opgesteld waarin duidelijk werd wie wat zou doen. De groep van Torhout en de andere 2 meisjes van Artevelde zouden de leesmethode verder uitwerken voor de basisschool en de 3 meisjes van Gent zouden hieromtrent werken met de kleuters. Voor de kleuterleidsters zal dit zowel in The Swallow als in Nyodema plaatsvinden. Donderdag staat een workshop op het programma om de Afrikaanse leerkrachten enkele nieuwe werkvormen te tonen die ze kunnen gebruiken in hun klas. Deze workshop werd vandaag al voor een groot stuk voorbereid. Verder hebben we een lijst opgesteld met wat er nog allemaal moet gemaakt worden van materiaal zodat de leesmethode naar een hoger niveau gebracht kan worden. In de namiddag zijn we dan met zijn allen gaan uitrusten op het strand. Het bezoek aan het strand was korter dan gewoonlijk op zaterdag, want vandaag kwamen onze lectoren Lut Vanhaesebrouck en Martine Carbonez aan. Het spreekt voor zich dat we hen met open armen wilden ontvangen. Tegen 18u kwamen ze per taxi aan in ons verblijf. Met enkele toeters probeerden we hen feestelijk te onthalen. Na wat gekeuvel besloten we met z'n allen uit te gaan eten in Sene Gambia. Na het eten stond een feestavond op het programma in ‘W.O.W club'.

Zondag 12 februari

Nadat iedereen wat langer geslapen heeft vandaag was het zoals elke zondag voor de meesten wasdag. Dit karwij neemt behoorlijk wat tijd in beslag en het liep al tegen twaalven aan vooraleer we naar het strand konden vertrekken. Een deel van de studenten besloot om naar de supermarkt te gaan vlakbij Sene Gambia, terwijl het andere deel van de studenten besloot om uit te gaan rusten aan het strand. Voor het avondeten hadden de meisjes van Gent een heerlijke pasta met kaassaus in petto voor iedereen. Na het eten was er dan nog wat tijd om met z'n allen naar de Regae-party te gaan. Christophe besloot echter om het over een andere boeg te gooien en besloot samen met Pap om de Africa Cup finale live te volgen in een Afrikaanse videoclub. Een unieke ervaring zo zei hij. Op deze aangename manier kwam er een einde aan onze tweede week in het verre en warme Gambia.