Hier eindelijk nog eens een teken van leven
Maandag 13 februari
Klaar voor onze eerste dag lesgeven! We vlogen er meteen goed in. De leerkracht van Marlies en Kimberly moest naar huis want er was iets mis met zijn zus. Snel gaf de leerkracht wat uitleg over wat we moesten geven van inhouden en weg was hij. Wel leuk, je kan direct je eigen werking wat in de klas steken. Na school nam Mariama (de kok van school) ons mee om een stof te kiezen voor onze Afrikaanse pakjes! Nadat we het snel eens waren over de stof liepen we naar tailor. Die nam onze maten en beloofde dat de kleren donderdag klaar zouden zijn. Dit moest zo snel mogelijk want de kleren willen we aandoen komende zaterdag. Dan vieren ze in heel Gambia 47 jaar onafhankelijkheid en moeten de oudste klassen van het lager onderwijs marcheren voor de president of de majoor!
Na haast haast haast was het nog niet klaar want we moesten ons klaardoen om te gaan dineren bij teacher Mariama. Zij is de directrice van Nyodema. Dat is de kleuterschool dat af en toe samenwerkt met The Swallow (de school waar wij lesgeven) Daar kregen we een superlekkere maaltijd! Een grote kom met sla, tomaten, frietjes, gebakken vis in chapelure, mayonaise!!,... Na de stevige, overheerlijke maaltijd stapten we naar huis en kropen tevreden in ons bedje.
Dinsdag 14 februari
Na lunch op school mochten we naar huis omdat we die lessen niet moesten geven of observeren. Met alle studenten zaten we nog even samen om de workshop ‘phonics' voor donderdag te concretiseren.
We waren uitgenodigd door Ansu (een werkman op school) om eens mee te gaan naar een leuke bar aan het strand om een typisch traditioneel optreden bij te wonen. Enkel Emmely en ik gingen. De anderen waren moe of ziek... Wat we hier nog af en toe een zullen zijn denk ik... Na een leuke maar vermoeiende dag kropen we tevreden onder de lakens.
Woensdag 15 februari
Een dag als alle andere: lesgeven, lunch op school, een uur werken aan de methode en ook even tijd om uit te blazen.
Donderdag 16 februari
Vandaag dé dag: de workshop. Enkele werkvormen in verband met inoefening van de letters en de blending werden uiteen gedaan. Samen met het demonstreren van verschillend materiaal: klikklakboek, structuurrijtjes, structureerstrook, letterlijn, letterdoos,... Heel wat gekakel onder de leerkrachten maar ze vonden het allemaal heel geslaagd. Kimberly'tje heel tevreden dus! Na de meeting snel onze Afrikaanse pakjes gepast. Paste perfect! Maar van enkele ander studenten moesten toch wel een paar veranderingen gebeuren... Na het eten zijn we niet meer weggeweest maar hebben we sterren op het dak bekeken... Ze zijn helemaal anders als thuis! Er zijn er veel meer en zo helder! Ons contact met de studenten van Gent is heel aangenaam! Een van de meiden, Margot, haar ouders zijn vandaag overgekomen samen met haar vriend. Ze blijven hier een goede week. Weer nieuwe mensen leren kennen: altijd leuk!
Vrijdag 17 februari
Om morgen helemaal in African Style te zijn lieten Emmely en ik ons haar vlechten! School is op vrijdag om 12u gedaan en daarna stelden de leerlingen van de oudste klas ons een toneel voor. Wat een acteertalenten hier! In al wat men hier doet, zit wel een moraal. Het ging over een meisje dat zwanger was en het huis moest verlaten van de ouders. Dit verhaal ondersteund door liedjes brengt de boodschap wel over.
Zaterdag 18 februari
Happy independence day! Aminata (een van de huishoudsters) zong het Gambiaanse volkslied. We kunnen het ondertussen ook al een beetje want op school zingen ze het ook af en toe J Na een lekker ontbijtje ging ik samen met de studenten van Gent naar school in onze Afrikaanse kledij. Daar hadden we een afspraak met Pap (de nachtwaker van de school ) en Mohammed (de leerkracht van het tweede leerjaar). Die laatste had ons een busje geregeld om naar het stadion van Serrekunda te rijden waar onze oudste leerlingen zouden marcheren en de majoor van Gambia groeten. Spannend spannend! Heel wat ambiance toen we daar toekwamen (foto's volgen). We zochten snel de kinderen op het veld en gingen hen even succes wensen. Al snel kwam de majoor toe met veel lawaai: politiebegeleiding en bodyguards... Niet veel later begon het orkest te spelen en mocht de majoor als eerste een' march' rond het veld doen. Blijkbaar was hij toch niet zo beveiligd aangezien je er op twee meter naast kon lopen om foto's te nemen! Na zijn marcheerrondje was het aan de mannelijke en vrouwelijke politie en legerkorpsen om te marcheren rond het voetbalveld. Indrukwekkend hoe dat samenhorigheidsgevoel hier nog steeds zo belangrijk is. Ook het eergevoel! Na de fanfares, het leger en de politie begonnen de jonge scoutleden te marcheren. Al snel volgden alle verschillende scholen in uniform. Wanneer ze langs de majoor kwamen groetten ze hem.
Wiens dag iets minder geslaagd was is die van Marlies en Christophe... Ze waren niet mee van in het begin met het busje omdat ze eerst nog wat andere dingen moesten regelen. Ze zouden te voet komen want ze wisten het zijn... Dat dachten ze! Ze stonden in het verkeerde stadion... Dat moet je ook eens meemaken nu je hier bent!
Aangezien het zaterdag is betekend dat: weekend is begonnen. Even uitblazen van de lesweek en samen iets gaan eten.
Zondag 19 februari
Even uitgeslapen, lekker ontbijtje genomen en de was gedaan op het dak. Normaal moet ik (Kimberly) dinsdag een demoles geven... Een lesje phonics in the college of Gambia... met andere woorden: de enige school in heel Gambia waar ze lerarenopleiding hebben. Ik mag daar mijn project gaan voorstellen en als ze het goedkeuren geven de leerkrachten van de toekomst iets in hun Afrikaanse klas waar ik aan meegewerkt heb! Supergevoel. Snel op het dak dus nog wat materiaal gemaakt. Lekker weertje! Lang geleden dat de zon nog zo fel geschenen heeft voor een ganse dag! Tegen 16u gingen we eens een marktje te doen! Serrekunda market... daar waren we al een paar keer geweest maar nog niet alleen. Dit was dus de kans om souvenirs te kopen! 's Avonds eens een restaurantje aan de zee opgezocht waar we nog niet geweest waren. Lekker gegeten en vroeg in bed. Klaar voor een nieuwe lesweek!
Maandag 20 februari
Een dag als alle andere... Lesgegeven: Engels en Phonics en vandaag moeten we voor het eerst observeren in de study classes. Dat is eigenlijk huiswerkklas voor iedereen. We merkten dat de kinderen daar niet echt iets doen in die twee uur. Onze taak vanaf morgen is om de zwakke uit de klas te halen en bij te schaven waar nodig. Na een vermoeiende dag superlekker gegeten! Thuis nog wat gepraat en dan in bed.
Dinsdag 21 februari
Vandaag even kort lesgegeven en dan moest Kimberly samen met Lut, Martine (onze leerkrachten van de katho), Annette (coördinator van de school) en Sebatu naar the college. Daar hadden ze een afspraak met Lamin, één van de leerkrachten. Ze stelde hem een lesje en materiaal voor en hij was onder de indruk. Hij zou graag willen dat ze eens een les kom geven aan zijn studenten! Dat zou super zijn! Maar we gaan nog niet zweven want voor hetzelfde geld komt er niks van in huis... Straks maken onze leerkrachten het avondeten en daarna gaan we even naar bar Bailey's waar we vorige week ook al gingen naar die typisch Afrikaanse groep kijken.
Tot snel!
Woensdag 22 februari
Vandaag weer een dag als alle andere... lesgeven, op school eten, na de middag een uurtje samen vergaderen om aan de leesmethode te werken (nieuwe verhalen schrijven, acties verzinnen,...) en study classes geven. Het waren de eerste dagen study classes en we merken al vooruitgang bij de kinderen. Vooral in de klas van Chistophe! Soms niet makkelijk om te ontdekken dat sommige kinderen hun letters echt nog niet kunnen! Morgen vertrekken onze leerkrachten dus we gingen samen eens gaan eten. Lekkere lasagne, pizza, pasta en sommigen een slaatje gegeten en leuk gepraat. Afscheid komt snel en elke keer we slapen zijn we een dagje dichter bij Belgium. Maar we genieten met volle teugen tot het einde!
Donderdag 23 februari
Zoals elke donderdag hebben we om 14u meeting met de staff op school. We praatten wat over hoe we de study classes kunnen organiseren op een andere manier. De meeste partijen willen het systeem zo houden: de middelmaat in de klas krijgt gewoon huiswerk en de zwakkere leerlingen worden ‘bijgeschaafd' op gelijk welk vlak tijdens study class. Wij, de studenten legden ook wel de nadruk op de snelle leerlingen. Wat ook niet vergeten mag worden natuurlijk ;) we worden echt wel aanvaard en onze mening krijgt een plaats in de school. Toen we thuiskwamen onze lessen voor morgen gemaakt.
Nog voor het eten vertrokken onze leerkrachten... Moeilijk momentje. Nooit leuk om afscheid te nemen van iemand van thuis. Onze gedachten werden snel verzet door het lekkere eten! Enkele studenten besloten iets te gaan eten en met de anderen zaten we wat op het dak te relaxen.
Vrijdag 24 februari
Vrijdag = korte, leuke dag! Marlies en Kimberly hadden de klas weer voor hen alleen. Perfect om enkele dingen te testen. We splitsten de klas in twee delen: sterke en zwakke lezers. Ik, Kimberly, nam de sterkeren voor mijn rekening. Marlies de zwakkere lezers. Zo was onze klas perfect in twee gedeeld... Ik was erg blij: vele van mijn kinderen konden hakken, plakken en het woord lezen: yes yes yes! Eindelijk wat resultaat. Tegen 11u moeten we de bel laten rinkelen voor Mikado. Dat zijn activiteiten met de hele school. Tijdens de meeting op donderdag werd beslist dat wij, de studenten, een muzikaal pak moesten maken met allemaal opdrachten in. Echt leuk! Daarna snel iets gegeten en naar het strand om uit te blazen van onze drukke week.
Met the girls op het dak nog een aflevering van ‘Vermist' gekeken. We zijn klaar voor het weekend.
Zaterdag 25 februari
Met alle studenten ontbeten. Vandaag iets vreemds: cleaning day in heel Gambia! Dat is iets dat men uitroept en dat wil zeggen dat iedereen zijn huis/compound en straat moet kuisen. Er is geen verkeer toegelaten tot 13 uur. We besluiten dan maar om ons bezig te houden: Emmely haar vlechtjes eruit halen! Ondertussen een meeting met Kristien in het huis over de aanpak van de study classes. Na de korte vergadering besloten wij, the girls van ons groepje, even op souvenirjacht te gaan. We wisten een leuk adresje van de leerkrachten: een winkeltje in een hotel in Senegambia. Aangezien het lekker warm was (ietsje té warm), besloten we naar daar te stappen. We namen een taxi terug om op tijd te zijn om naar Tangì te gaan. Daar zie je de vissersbootjes tegen 16u toekomen en hun vis uitladen. Echt prachtig om te zien. Al die mensen die aan het wachten zijn om vis te kopen, zoveel beweging, kleur,... mooi en rustgevend. De twee meisjes van Brussel kwamen aan tegen 17u30. Met alle studenten besloten we kleine hapjes als avondmaal te maken en de meiden hartelijk te ontvangen. Zo is onze bende gekomen op twaalf studenten! Nu komen er geen meer bij maar gaan er alleen nog weg en wij als eerste!
Zondag 26 februari
Drukke dag op komst: Snake farm, eten bij teacher Lamin zijn familie (hij was mee als onze gids) en naar de Craft market (gekend voor hout).
Snake Farm was toch verder reizen dan we gedacht hadden: twee uren op dommelbusjes en taxi's. Wel interessant en leuk om eens te zien! Een kleine slang vastgehouden en een pyton in ons nek gehad! Daarna iets gezocht om wat te drinken. Toen begon het avontuur: een taxi of busje vinden om ons te vervoeren naar Brikama (waar Lamin zijn familie woont). Probleem: we zaten in the middle of nowhere.. Na lang stappen kwam dan toch een taxi: we plooiden ons er met 6 in! Toen een busje genomen en eens aangekomen bij Lamins familie werden we hartelijk ontvangen met eten! Na de overheerlijke rijstmaaltijd namen we weer een busje naar de Craft Market. Deze staat gekend voor de souvenirs in hout, gemaakt door local villagers. Leuke souvenirs gekocht! Daarna waren we allemaal al snel moe van de hitte en wilden we naar huis.
Met alle studenten besloten we iets later te gaan eten in Dominos, een bar aan het strand. Daar konden we voor een mooie prijs aan het buffet eten. Leuke gesprekjes gehad maar al snel gingen we naar huis. Iedereen was moe en we besloten vroeg te slapen en ons klaar te stomen voor een nieuwe leuke lesweek!
Tweede update Gambia
Dinsdag 7 februari
Vandaag kregen we een nieuwe kans om ons te verdiepen in de manier van lesgeven in de school. We moesten het echter zonder Emmely stellen, daar ze deze nacht ziek geworden is.We kregen ook de kans om onze eigen klas en de leerkracht beter leren kennen. Gisteren was ons opgevallen dat de lesuren hier opmerkelijk langer kunnen duren dan in België, namelijk 70 minuten. Gambia zou Gambia echter niet zijn als het omgekeerde ook niet zou voorkomen. Lesjes van 40 minuten zijn hier ook gebruikelijk. We keken raar op toen de klusjesmannen, Ansu en Pap, de klas binnenkwamen om zo maar eventjes een houten lat aan de muur te bevestigen. De les lag niet minder dan een half uur stil want door het boren was lesgeven onmogelijk. In België zou dit uit den boze zijn tijdens de schooluren. Hier is dit gebruikelijk. Dan zwijgen we nog maar van de manier waarop dit allemaal gebeurde. Niets werd opgemeten en de latten werden gewoon op de aanwezige kaarten, posters,... bevestigd. Over het algemeen zijn we aangenaam verrast over het reilen en zijlen binnen de Swallow. Naar de avond toe viel er een tweede zieke, ook Marlies kreeg last van haar maag.
Woensdag 8 februari
Vandaag een observatiedag zoals de dagen voordien. Het observatieteam moest draaien op halve werkkracht aangezien we Emmely en Kimberly ziek moesten achterlaten. We waren zeer tevreden dat we in elke klas een kijkje mochten nemen. Ook in het zusterschooltje Nyodema zijn we een kijkje gaan nemen. Het verbaasde ons dat de peuters en kleuters hier al aan een bank of tafel zitten. In het België is het ondenkbaar dat kinderen van deze leeftijd al letters leren. Naar de middag haakte ook Miet wegens ziekte af. Zo liep de derde observatiedag ten einde. Pat en Christophe hadden afgesproken om de halve finales van de Africa Cup te bekijken in Sene Gambia. De meisjes verheugden zich op een girlsnight! Helaas verliep deze net iets anders dan vooraf gehoopt. Gelukkig waren er genoeg toiletten voor handen, als je begrijpt wat we bedoelen. ;) De sfeer was desondanks opperbest. Met Gambiaans geklap hielden we de moed erin en bleven we lachen. ‘A big clap... another one... and a bigger one!' Op dit moment waren we maar al te blij dat er geen elektriciteit was.
Donderdag 9 februari
Observatiedag nummer vier startte met een valse noot, met alweer een zieke. Emmely en Kimberly voelden zich wel beter, maar deze keer moest Miet helaas ziek in bed blijven. We leerden opnieuw heel wat bij over het reilen en zeilen in de Swallow. We hadden afgesproken om ons vandaag elk afzonderlijk toe te spitsen op de klas waarin we zelf les zullen geven. Kimberly en Marlies observeerden in the yellow class (eerste leerjaar), Christophe observeerde in the green class upstairs (tweede leerjaar) en Miet ging samen met Emmely een kijkje nemen in the orange class (vijfde en zesde leerjaar) . Zo kregen we een beter zicht op de manier van lesgeven, de gebruiken in de klas, de leerlingen en nog zoveel meer. Na de middag stond, zoals elke donderdag, opnieuw een meeting met de volledige staf op het programma. Enkele leerkrachten van The Swallow hadden een les voorbereid die ze aan de rest van het team zouden voorstellen. Deze meeting stond dus in het teken van microteaching, met als doel het eigen lesgeven te verbeteren dankzij de kritische opmerkingen van de collega's. We waren met z'n allen verwonderd dat dit hier eigenlijk gedaan werd, we waren dan ook aangenaam verrast. Zoals meestal werd er voor het eten wat gerust op het dakterras. Na het eten besloten enkele studenten, samen met Pat en Kristien, om naar een culturele avond te vertrekken. Op het programma stond vooral Jazz. Op deze muzikale manier werd opnieuw een leerrijke dag afgerond.
Vrijdag 10 februari
Laatste observatiedag vandaag, voor iedereen dus de laatste kans om de dingen waarop we nog geen zicht hadden toch duidelijk te laten worden. Iedereen zorgde er ook voor dat hij of zij wist wat de lesonderwerpen waren voor de komende week, zodat het weekend gebruikt kon worden om lessen en materiaal te maken. Vandaag zijn we ook voor de eerste keer getuige geweest van de klasawards. Op deze uitreiking worden wekelijks enkele leerlingen in de spotlight gezet per klas. Dit kan om verschillende redenen zijn, waaronder goed gedrag, goede resultaten, een speciaal en uitzonderlijk talent,... Na de uitreiking is het tijd voor een activiteit die met de ganse school uitgevoerd wordt. Vandaag was dit een verstopspel. Voordat iedereen naar huis mag vertrekken wordt er natuurlijk eerst nog het Swallowlied gezongen. Een gezellig en grappig gebeuren. Omdat er op vrijdag geen eten voorzien is op school besloten enkele studenten om onmiddellijk naar het strand te vertrekken en daar iets kleins te eten. De andere studenten besloten om thuis tapalapa te eten met een lekker eitje. Tijdens het eten kregen we te horen van Kristien dat er omstreeks 16u een ceremonie zou plaats vinden in school, waarbij een Imam een gebedsdienst zou leiden om de school van het kwade te behoeden. Marlies, Christophe en enkele studenten van Artevelde besloten om deze uitzonderlijke ceremonie bij te wonen. Het was een unieke ervaring om als niet-moslim zo'n dergelijke ceremonie te mogen bijwonen. 's Avonds werd er rustig nog wat gebabbeld onder alle studenten op het dakterras.
Zaterdag 11 februari
Deze morgen stond er een vergadering op het programma in het teken van 'The fat cat reading system'. In deze vergadering werd een werkplan opgesteld waarin duidelijk werd wie wat zou doen. De groep van Torhout en de andere 2 meisjes van Artevelde zouden de leesmethode verder uitwerken voor de basisschool en de 3 meisjes van Gent zouden hieromtrent werken met de kleuters. Voor de kleuterleidsters zal dit zowel in The Swallow als in Nyodema plaatsvinden. Donderdag staat een workshop op het programma om de Afrikaanse leerkrachten enkele nieuwe werkvormen te tonen die ze kunnen gebruiken in hun klas. Deze workshop werd vandaag al voor een groot stuk voorbereid. Verder hebben we een lijst opgesteld met wat er nog allemaal moet gemaakt worden van materiaal zodat de leesmethode naar een hoger niveau gebracht kan worden. In de namiddag zijn we dan met zijn allen gaan uitrusten op het strand. Het bezoek aan het strand was korter dan gewoonlijk op zaterdag, want vandaag kwamen onze lectoren Lut Vanhaesebrouck en Martine Carbonez aan. Het spreekt voor zich dat we hen met open armen wilden ontvangen. Tegen 18u kwamen ze per taxi aan in ons verblijf. Met enkele toeters probeerden we hen feestelijk te onthalen. Na wat gekeuvel besloten we met z'n allen uit te gaan eten in Sene Gambia. Na het eten stond een feestavond op het programma in ‘W.O.W club'.
Zondag 12 februari
Nadat iedereen wat langer geslapen heeft vandaag was het zoals elke zondag voor de meesten wasdag. Dit karwij neemt behoorlijk wat tijd in beslag en het liep al tegen twaalven aan vooraleer we naar het strand konden vertrekken. Een deel van de studenten besloot om naar de supermarkt te gaan vlakbij Sene Gambia, terwijl het andere deel van de studenten besloot om uit te gaan rusten aan het strand. Voor het avondeten hadden de meisjes van Gent een heerlijke pasta met kaassaus in petto voor iedereen. Na het eten was er dan nog wat tijd om met z'n allen naar de Regae-party te gaan. Christophe besloot echter om het over een andere boeg te gooien en besloot samen met Pap om de Africa Cup finale live te volgen in een Afrikaanse videoclub. Een unieke ervaring zo zei hij. Op deze aangename manier kwam er een einde aan onze tweede week in het verre en warme Gambia.
Eerste update Gambia (wegens stroompanne)
Vrijdag 3 februari
Vandaag zijn we met z'n allen naar een naamfeest geweest. Dit is een soort ceremonie die een volledige dag in beslag neemt en waarop een pasgeboren kind een naam wordt toegekend. De ceremonie wordt geleid door een Imam. Op het feest zijn vrienden en familie welkom. Voor ons was het dan ook een hele eer om zo'n ceremonie te mogen meemaken. Op het feest werd er gedanst, muziek gemaakt en veel gegeten. Op zo'n ceremonie word je ingewijd in een andere cultuur. Zo hebben we een dansritueel gezien waarbij een soort monster tevreden gesteld moest worden met het maken van muziek en kleine giften. Deze dans wordt traditioneel uitgevoerd met de bedoeling om het kind van kwade geesten te behoeden. Het viel ons al meermaals op dat mensen hier zeer gevoelig zijn voor bovenaardse krachten. Ze doen er dan ook alles aan om zich te beschermen tegen deze kwade invloeden. Het feest op zich was een hele belevenis, desondanks zat er ons toch iets dwars. Wij werden om de haverklap gevraagd om geld te schenken, dit was volgens ons te wijten aan het feit dat we blank zijn. Op het feest werden we vooral door de oudere dames aanzien als wandelende geldbeugel. Naar de avond toe besloten we met z'n allen om naar huis te vertrekken. Thuis konden we smullen van de overheerlijke Kouskous die Aminata voor ons klaargemaakt had. Na het avondeten zijn we nog eens naar het strand geweest om er te genieten van de plaatselijke muziekcultuur en wat na te praten over het feest, wat toch een ervaring op zich was.
Zaterdag 4 februari
Vandaag hadden we afgesproken met Pap om een aantal dingen te gaan bezoeken. Op het programma stonden de 'Kachikally Crocodile Pool' te Bakau en het apenpark te Sene Gambia. Vooraleer we op excursie vertrokken hadden we Anetta, de directrice van The Swallow, beloofd om wat te gaan poetsen in de school. Het ministerie van onderwijs had namelijk laten weten dat er in de loop van volgende week een doorlichting van de school kon plaatsvinden. Met z'n zessen namen we enkele klassen onder handen en verwijderden we alles wat onveilig was voor de kinderen of wat niet meer gebruikt werd. Na enkele uren zat ons werk er op en konden we samen met Pap op excursie vertrekken. Eerst vertrokken we met de bus richting Bakau om er de krokodillen te bewonderen. Bij de aankomst werden we allemaal aangenaam verrast door de aanwezigheid van een uitgebreid museum. In het Museum was zowel informatie voor de bachelorproef van Miet, Emmely en Christophe te vinden. In het museum waren zowel muziekinstrumenten, kunstwerken en zelfs informatie over WO II te vinden. Na een fotoshoot met de krokodillen besloten we om koers te zetten richting Sene Gambia om er het apenpark te bezoeken. Gewapend met ons fototoestel en pindanootjes stapten we met hoge verwachtingen het park binnen. Onmiddellijk werden we verwelkomd door een groep apen die de pindanootjes met plezier in ontvangst nam en als wederdienst gewillig voor de lens van onze fototoestellen plaats nam. Na een stevige wandeling door het park vertrokken we huiswaarts om er zelf een lekkere maaltijd met plaatselijke ingrediënten klaar te maken. Een weekje later dan voorzien konden we nu toch onze medestudenten uit Gent verwelkomen. Hanne, Margot en Isabel kwamen ons team versterken weliswaar als kleuterleidsters. Na de verwelkoming van de nieuwe studenten was er nog tijd om wat te genieten aan het strand. Zo liep een interessante maar vermoeidende dag stilaan op z'n einde.
Zondag 5 februari
Op zondag is het ook in Gambia een rustdag. We besloten dan ook om vandaag te genieten van onze laatste vrije dag en vertrokken gepakt en gezakt naar het zeetje. Het was prachtig weer aan het strand en we genoten allen met volle teugen van de zon. Rond de klok van 16u besloten we met z'n allen om met enkele lokale jongens naar de vismarkt te gaan. De jongens waren vandaag niet uit vissen geweest en dit konden we gebruiken als excuus om naar de vismarkt te gaan, want wat Christophe niet wist was dat dit allemaal deel uitmaakte van een verrassingsfeestje voor zijn verjaardag. Daarenboven is het een interessante ervaring om eens te zien hoe het er hier aan toe gaat op zo'n vismarkt. Nadat we enkele kiekjes genomen hadden van de vismarkt, vertrokken we opnieuw richting Bibi-beach. Vooraleer we vertrokken naar het verrassingsfeest namen we allemaal eerst nog een verfrissende douche. Het feest was een grote verrassing voor Christophe! We aten op het strand en dansten met de lokale jongens rond het kampvuur. Vervolgens was het tijd om naar de regae-party te gaan en Christophe's verjaardag uitbundig te vieren. Klokslag middernacht haalden we de ballonnen en een kaarsje boven. Dit bleek voor de mensen hier in Gambia niet alledaags te zijn, we konden dan ook op heel wat belangstelling rekenen. Op deze aangename manier kwam er een einde aan onze eerste week in het verre Gambia.
Maandag 6 februari
Eerst en vooral: Gelukkige 21ste verjaardag, Christophe!!!
Vandaag was het tijd om aan de observatieweek te beginnen. Onderling hadden we afgesproken welke uren we in welke klas zouden bekijken. We wilden een zo goed mogelijk beeld krijgen van de manier van lesgeven in The Swallow. In België heeft elke leerkracht zijn eigen manier van lesgeven. We waren dan ook uiterst benieuwd of dit in deze school in Gambia ook het geval was. In de enkele uren die we vandaag in The Swallow mochten observeren, viel het ons meteen op dat er een grote Westerse invloed is in het hele klasgebeuren. In het bijzonder denken we dan aan de instructietaal, de klasindeling, materiaal voorziening per leerling,... . Bij een Afrikaanse school stelden we ons overvolle klassen voor, weinig tot geen materiaal en een gebrekkige manier van lesgeven. Veel tijd om hierbij stil te staan hadden we niet. We werden meegevraagd door Jojo en Sebatu om stofstaaltjes te halen in Banjul. Dit om later een uniform te maken voor Marching Day op 18 februari. We vertrokken vol hoge verwachtingen, met de uniformen van Fien en Jolien in gedachten. We hadden dan ook gedacht aan een stofje met een mooi motief. Helaas werden het stoffen met een monotone kleur in geel en blauw, de kleuren van de school. De uitleg die ze ons hiervoor gaven was dat ze het uniform na Marching Day ook nog wilden aandoen om les te geven. 'It has to be an uniform, not a ceremonial dress.' ‘s Avonds konden we genieten van een lekker stuk tart ter gelegenheid van de verjaardag van Chris. Deze taart werd gemaakt door de dochter van teacher Mariama, het hoolhoofd van Nyodema (de nursery school van Kotu lay-out.).
Donderdag 2 februari
Woensdag 1 februari
Woensdag 1 februari 2012
We werden aangeraden om op tijd en stond wat rust te nemen. Vandaag besloten we dus om onze blog in orde te maken en het thuisfront op de hoogte te houden van ons avontuur. Samen bekeken we de brochure van meneer Verkest (dank je hiervoor!!) en maakten we een planning van wat we zeker nog willen bezoeken tijdens ons verblijf in Gambia. We spraken af met Pap wanneer dit ook voor hem mogelijk is, daar hij ons zal begeleiden tijdens vele uitstappen. Kortom een iets rustigere dag onder de warme Gambiaanse zon. 's Avonds besloten we op aanraden van Kristien en Pat om te gaan eten in een plaatselijk restaurantje aan het strand. Super gezellig!!
Misschien handig om te weten, onze Afrikaanse nummers:
Marlies aka Mariama: 00220 759 75 65
Miet aka Binta: 00220 763 85 35
Emmely aka Aminata: 00220 756 93 26
Christophe aka Mustapha: 00220 756 94 73
Kimberley aka Aisa: 00220 749 95 27
Kennismaking met Gambia (31 januari 2012)
Na een deugddoende nacht breekt onze eerste echte dag in Gambia aan. Na een stevige maaltijd met tapalata (plaatselijk stokbrood) en wat marmelade gingen we naar Africell om er een Afrikaans nummer te verkrijgen. Na een uurtje stappen onder de stralende zon besloten we om iets fris te drinken. Vervolgens gingen we met de taxi naar Manjai Kunda waar the Swallow, het plaatselijk schooltje, gelegen is. Na een leuke eerste ervaring in het schooltje, waar ons een warm welkom te wachten stond, besloten we om naar Bibi-beach te vertrekken. We maakten al snel kennis met de plaatselijk bevolking, een volk waar het motto luidt: 'The more you laugh, the browner you get'. Een van onze nieuwe vrienden had dan ook de toepasselijke naam 'Brown'. Na schitterende ervaringen keerden we terug naar ons verblijf, waar het eten op ons stond te wachten. We kregen een Gambiaanse schotel van rijst, plaatselijke vis en groentjes op ons bord. Heerlijk!! Om de dag helemaal mooi af te sluiten gingen we nog even op het dakterras om onze eerste ervaringen te delen bij een streepje muziek.
Groetjes van ons allen vanuit the Smilling coast of Africa ( The Gambia)
Dag 1 van het Gambiaanse avontuur (30 januari 2012)
Na een goede vlucht (zonder hinder van de staking!!!) kwamen we aan op de International Airport of Banjul. Daar werden we opgewacht door onze Gambiaanse mama en papa, Kristien en Pat. De bagage vloog op het dak van de taxi en we dachten al snel: oeps, hopelijk komt dit wel goed. Eenmaal aangekomen werden we hartelijk ontvangen door Samside (de bewaker), Bana en Aminata ( de huishoudsters) en Nuah (De kleinste van de bende). Al snel voelden we ons hier thuis. Als avondmaal kregen we lekkere spaghetti op ons bord geserveerd, waardoor we ons al snel thuis voelden. En dan maakten we plots kennis met het echte Gambia => De elektriciteit hield het eventjes voor bekeken. Geen nood, met enkele kaarsjes werd het zelfs nog gezelliger! Na een lange dag vol reizen besloten we om al redelijk vroeg in ons hemelbedje te duiken.
Welkom op mijn Reislog!
Hallo en welkom op onze blog!
Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens onze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook af en toe nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd waar we zijn geweest! Meer informatie over ons en de reis die we maken vind je in het profiel.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor de mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
We zien jullie graag terug op deze blog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Leuk dat je met me meereist!
Vele groetjes,
Marlies,Kimberly, Miet, Emmely en Christophe!